Witaj Jerzy i reszta wiary to tak po naszemu.

By napisać te pare zdan potrzebowałem dystansu i ochłonać po ostatnich wydarzeniach. Przepraszam ale nie mogłem jakos sie zebrać.

Laif to wyciag z dziurawca ot co. Stosowany w b. durzych dawkach czasami podkreslam czasami redukuje komórki rakowe. Profesor okresla skutecznośc na 80 procent czyli jak ibuprom ale czy to prawda. Sami niemcy stosuja to z pwoodzeniem od 1994 ale jakos nic nie słychac by ogłoszono ten lek lekiem na raka. Moze  wielkim koncernom to nie w smak a moze po prostu lek nie działa kwiestia wiary i konieczności spróbowania choc Zawisza którego poznałem wygląda jakby conajwyzej grype przechodził a lekarze nie dawali mu 3 miesiecy zycia. Nawet niemiecki chirurg kierujac go do Profesora Vogla powiedział że to nie wyglada dobrze a Profesor poklepał po ramieniu i powiedział da sie zrobić.  Lek w organizmie rozpedza się 3 miesiace stad najlepsze efekty sa po op stad my w Berlinie bo góz bywa szybszy,  ale byli i tacy smiałkowie co bez op próbowali z sukcesem wszystko kwestia przypadku. Koszt miesięczny 150EURO skutki uboczne straszne uczulenie na słońce i bóle zołądka które spokojnie opanowuje lek osłonowy. Zawisza mówi ze jako narciarzowi i rowerzyście bardziej doskwiera mu to pierwsze niz zolądek. Robi wszystko zyje normalnie.

Jutro zaczynamy

Wojtek

Bardzo mi przykro, że to ja muszę poinformować Was o śmierci Taty Wojtka. Wojtek nie ma w tej chwili dostępu do netu i zadzwonil do mnie z prośbą abym Wam przekazała, że dziś rano Mama Wojtka oraz Jego Babcia pomogły Jego Tacie przejść na tę drugą lepszą stronę...
Dla całej Twojej Rodziny Wojtku i dla Ciebie wyrazy głebokiego współczucia
będę się modlić za Twojego Tatę

kuuuurdeeee

a miało być tak pięknie....kolejny raz moja smutna teoria sie sprawdziła.

Wojtku wyrazy wspolczucia dla Ciebie i rodziny....

to jest jakis koszmar:(

[*] [*] [*]

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Witajcie

Dzieki wszystkim za słowa otuchy i wsparcie.
Aza sam bym lepiej tego nie napisał dziękuje.
Tak mój Tata jest już po drugiej stroinie po prostu ziewnał, wziął głęboki oddech i zasnął gdy Mama i Babcia zmieniały mu pozycję.
Lajf zaczelismy wraz z lekiem osłonowym  5 dni po zdjeciu szwów po ostatniej operacji tj. 15,08,2009 a 1,5 miesiaca po usunieciu guza w Berlinie bo tam miał Tata  w sumie 3 operacje. Nie mogli zatrzymac wycieku płynu mózgowego potem gronkowiec i poszło galopem choc płyny wyleczyli.
Tata jadł pił utrzymywał kontakt. W przed dzień smierci zaczał oddychać z charakterystycznym bulgotem, nazajutrz rano zjadł sniadanie ale zaczynały sinieć nogi i rece siadało krążenie. Mama wiedziała już co to znaczy.
Tak sie zastanawiam co przegapiliśmy i niestety stwierdzam ze choć nie taki był nasz obowiązek to zwyczajnie przegapiłem i dałem się nabrać na  niedouczenie, niedbalstwo lekarzy a obiecywałem sobie że tak nie będzie i bede patrzył im na ŁAPY. Oznaki mieliśmy listopad 2007 i lepszą diagnozę stawia wyszukiwarka google po wpisaniu padaczka w wieku 50 lat niz lekarze gdy  zapewniano nas i twierdzono ze dobrze że to nie guz a pierwsza OP w sierpniu po 10 miesiącach późno -  a tak namawiałem Tate na MR ale tylko namawiałem..... Z drugiej strony w wiekszosci przypadków ta choroba i tak konczy sie w jeden sposób i wczesniejsze korojenie przyspieszyłoby moze koniec. Jedno wiem że każdy przypadek jest inny i to co pomoże jednemu - drugiemu nie,  bo np mózg nie wytrzyma lub guz jest 5mm w innym miejscu a trafić we właściwa terapie samemu  szczególnie w tym chorym kraju to już cud  a nie zamierzone działanie jak powinno być w przypadku leczenia.
Kochani dziękuje losowi że miałem takiego Tate i wiecie  co myslę dalej bo juz pisałem kilka razy ale pozwólcie że sie powtórzę
Wychował mnie, zawsze o nas sie Troszczy i Myslał także o innych, Był na moim ślubie, Został dziadkiem , Ma kochająca  żone i rodzinę , pracowalismy sobie razem i żyło nam się cudownie jeździliśmy razem na wakacje do ulubionego Taty Kołobrzegu i to już bardzo wiele w zasadzie wszystko ... choć ciągle mało (pewnie sami macie takie historie).

Ciesze sie że Tata nie cierpiał, że przez ostatnie dwa miesiace Mama była z Nim  non stop sama tez odrobiła lekcje bo czas w Brelinie pozwolił sie jej przygotować i teraz jesteśmy spokojni, pogodzeni choć smutni i mamy nadzieję i wierzymy że do zobaczenia Tato.

Wojtek

Pięknie napisałeś, WOJTKU..... łzy się same leją..................
Bądź, pozostań tutaj z nami..... JESTEŚMY RODZINĄ..... po przejściach jedni, inni w trakcie, ale JESTEŚMY, żeby sobie dodawać otuchy...... (tego kto to zepsuł już nie ma).....
TRZYMAJCIE SIĘ, KOCHANI...
a TATA.... niech czuwa nad Wami!!!

Wczoraj pożegnaliśmy Tate.

Ludzi było sporo bo mój Tata naprawdę był lubiany przez wszystkich. Wiecie jedyna osoba o której źle sie wypowiadał był jego belfer od francuza ale on pół Poznania zgnebił zawsze Tata mu sie wugrazał a my sie smialismy bo wtedy tylko widzielismy jaj Tata się wkurza.

Msza i ceremonia spokojnie było mi łatwo i lekko to przyjąłem (az sam byłem zdziwiony). Doswiadczeni mówia ze zaboli w najmniej oczekiwanym momencie i takim momentem sa dla mnie sprzety którymi Tata zawsze pracował i jego rzeczy w pracy i domu -  tu radze sobie znacznie gorzej. Mama podobnie jak ja boje sie że to cisza przed burzą.

Chce jeszcze podziękować w imieniu swoim i mojej rodziny  Irenie i Jerzemu za obecność na mszy, ofiarowanie komunii i zamówienie mszy za Tate. To dla nas bardzo cenne.

Wszystkim którzy wspierali nas przez ten czas duchowo również bardzo dziekuje.

Wojtek

Modlę się za całą Twoją rodzinę Wojtku......

Drogi Wojtku
Dziękujemy Ci za tę ewangelię pisaną Waszym świadectwem Waszym życiem.
Babcię i Mamę zapraszamy po Mszy św. nie tylko pod pomnik ale i do nas.
Myślę że i Ty znajdziesz tego wieczoru trochę czasu by zjeść z nami kolację.
Ewa z Jurkiem.