Strony: 1
Uwaga! ¯ywe kultury bakterii
przedruk z:
http://www.newsweek.pl/wydania/artykul. … ykul=22099
O tym, czy jeste¶my grubi czy chudzi nie decyduj± nasze diety, ale ¿yj±ce w jelitach mikroby.
Kiedy jesz, zapewniasz ucztê bilionom mikrobów, które zasiedlaj± przewód pokarmowy. Produkuj± one wówczas cukry proste oraz wolne kwasy t³uszczowe. Tymi bogatymi w energiê substancjami dziel± siê z nami, dostarczaj±c 10 proc. dziennego zapotrzebowania na kalorie. Jeffrey Gordon z Uniwersytetu Waszyngtoñskiego s±dzi, ¿e mikroby ¿yj±ce w jelitach niektórych osób produkuj± wiêcej energii ni¿ u innych.
To mog³oby wyja¶niaæ, dlaczego niektórzy ludzie tyj± bardziej, bêd±c na diecie, która innym pozwala utrzymaæ wagê. Daje to te¿ nadziejê na opracowanie nowych sposobów walki z oty³o¶ci±. Swoj± hipotezê Gordon potwierdzi³ ju¿ w kilku eksperymentach. Wyhodowa³ myszy pozbawione mikrobów. Gryzonie jad³y codziennie o ponad jedn± trzeci± wiêcej ni¿ ich zwykli kuzyni, a mimo to mia³y o 40 proc. mniej tkanki t³uszczowej. Naukowiec pobra³ próbki bakterii z jelit zwyk³ych myszy i wszczepi³ je sterylnym gryzoniom. Wolne od mikrobów zwierzêta zaczê³y tyæ, choæ jad³y tyle samo, co przed zabiegiem. Potem uczeni wziêli pod lupê genetycznie oty³e myszy. Przenie¶li ich florê jelitow± chudym, sterylnym zwierzêtom. Te przyty³y jeszcze bardziej, ni¿ gdy wszczepiono im mikroby normalnych gryzoni.
By sprawdziæ, czy bakterie jelitowe u myszy oty³ych i chudych ró¿ni± siê miêdzy sob±, Gordon podda³ je analizie genetycznej. Okaza³o siê, ¿e u myszy szczup³ych dwie trzecie flory jelitowej stanowi³y bakterie z grupy Firmicutes. Pozosta³e by³y to g³ównie bakterie Bacteroidetes. Analizuj±c sekwencje genów tych mikroorganizmów, uczony odkry³, ¿e bakterie myszy oty³ych lepiej przetwarza³y zawarto¶æ jelit na kalorie ni¿ mikroby u szczup³ych gryzoni. Bardziej obrazowo mo¿na to przedstawiæ tak: flora jelitowa u myszy oty³ych jest jak samochód wykorzystuj±cy ka¿d± kroplê benzyny. Bakterie te produkuj± wiêcej energii z dostêpnego jedzenia, by przekazaæ j± gospodarzowi, ni¿ ich marnotrawni kuzyni u myszy chudych.
Ale czy to, co sprawdza siê u gryzoni, dotyczy tak¿e ludzi? By siê o tym przekonaæ, Gordon poprosi³ dwana¶cie oty³ych kobiet i mê¿czyzn o stosowanie przez rok diety ubogiej w t³uszcze i wêglowodany. Przed rozpoczêciem kuracji ochotnicy mieli w jelitach wiêcej bakterii Firmicutes ni¿ Bacteroidetes w porównaniu z kilkoma szczup³ymi osobami z grupy kontrolnej. Gdy badani tracili na wadze, ich mikroby zmienia³y siê - pojawia³o siê coraz wiêcej marnotrawi±cych energiê Bacteroidetes, a mala³a liczba efektywnie produkuj±cych energiê Firmicutes.
Okazuje siê, ¿e warto¶æ energetyczna jedzenia nie jest wielko¶ci± sta³±. Nie wszyscy zyskaj± na przyk³ad 110 kalorii z miski p³atków ¶niadaniowych, jak podano na opakowaniu. Jeden otrzyma tyle, a drugi mniej. A zatem regulowanie sk³adu bakterii w jelitach mo¿e wp³ywaæ na wagê naszego cia³a. Mo¿liwe, ¿e dziêki pracy Gordona bêdzie mo¿na w przysz³o¶ci do walki z oty³o¶ci± u¿ywaæ probiotyków - suplementów diety zawieraj±cych cenne mikroby. W ich sk³ad wchodzi³yby mikroorganizmy, które mniej skutecznie produkuj± energiê. Randy Seeley z O¶rodka Badañ nad Oty³o¶ci± przy University of Cincinnati College of Medicine podchodzi do tego pomys³u sceptycznie. Jego zdaniem, gdy otyli ochotnicy tracili na wadze, w ich jelitach zaczyna³y dominowaæ mikroby, produkuj±ce mniej energii z po¿ywienia. A to nie ma sensu z punktu widzenia przetrwania gatunku.
- Gdybym zacz±³ traciæ na wadze, chcia³bym, by moje cia³o powiedzia³o mikrobom: "Ch³opaki, pomó¿cie" i zmusi³o je do produkcji wiêkszej ilo¶ci kalorii - twierdzi Seeley. Gordon zdaje sobie sprawê, ¿e przed nim jeszcze wiele pracy, zanim bêdzie mo¿na oskar¿yæ o oty³o¶æ bakterie jelitowe, a potem manipulowaæ nimi, by cz³owiek zacz±³ traciæ na wadze. Zastrzega jednak, ¿e nawet je¶li badania te nie przynios± rezultatów, po³±czenie mikrobiologii, biologii molekularnej i innych dyscyplin nauki rzuci nowe ¶wiat³o na to, jak przetwarzamy jedzenie. I co tak naprawdê powoduje oty³o¶æ. A to jest ju¿ co¶.
Patrick Skerrett jest redaktorem "Harvard Heart Letter". Allan Walker jest profesorem pediatrii Fundacji Conrada Taffa w Harvard Medical School
w sumie artykul dosc stary:
http://www.mercola.com/2007/jan/6/how-t … ou-fat.htm
Offline
Strony: 1