Znalazłam jakże pozytywny artykuł ..... normalnie szok:



Streszczenie
Glejak wielopostaciowy (GBM) to najczęstszy pierwotny
złośliwy guz mózgu stanowiący 50% guzów glejowych
i 12-15% nowotworów wewnątrzczaszkowych. Pacjenci
z GBM mają bardzo złe rokowanie. Średni okres przeżycia
chorych z tym guzem waha się od 6 do 12 miesięcy.
Niewielka grupa pacjentów z GBM przeżywa ponad 5 lat.
Autorzy przedstawiają przypadek 32 letniego pacjenta,
który żyje 7 lat po operacji glejaka wielopostaciowego
zlokalizowanego w obu płatach czołowych i spoidle wielkim.
Po zabiegu zastosowano radio i chemioterapię.

Facet nadal żyje - w 2007 roku opublikowano badanie i gość miał wtedy 39 lat!!!

"Na szczególną uwagę zasługuje
omówienie doniesienia Sabela i wsp. (12). Wspomniani autorzy
opisali przypadek, pacjenta 69 letniego, który przeżył
po całkowitym usunięciu glejaka olbrzymiokomórkowego
z płata skroniowego lewego 17 lat i 9 miesięcy. Po zabiegu
nie zastosowano radio i chemioterapii. Pacjent zmarł
w wieku 86 lat bez wznowy guza. W doniesieniu autorzy
przedstawili 30 przypadków zebranych z piśmiennictwa,
pacjentów z glejakiem wielopostaciowy, którzy przeżyli
od 10 do 25 lat. W podsumowaniu pracy wymieniono
wiele czynników pozytywnych prognostycznie, które
w opinii autorów mogą mieć wpływ na wieloletnie
przeżycie."

i dalej następuje wymiana tych czynników:

Analiza statystyczna wieloczynnikowa nie
wykazała jednak istotnych czynników prognostycznych.
Wśród wskaźników pozytywnych w badaniach morfologicznych
wymieniono: glejak wielopostaciowy wtórny
z utkaniem skąpodrzewiaka, wariant GBM olbrzymiokomórkowy,
obecność limfocytów T i makrofagów, niska
aktywność mitotyczna i niski indeks proliferacyjny Ki-67.
W badaniach molekularynych: mutacje p 53, brak amplifikacji
EGFR, MDM2 czy delecji CDKN2A. Dalej autorzy
wymieniaja brak aberracji chromosomalnych spotykanych
w „typowych” GBM jak: utrata LOH w 1p, 10q, 11p i 19q,
a także amplifikacje 1q, 4q, 7 i 12. Podobną analizę czynników
prognostycznych przeprowadzili Senger i wsp. (18).
Niekorzystne czynniki prognostyczne takie jak nadekspresja
EGFR czy MDM2 stwierdzano również w przypadkach
z wieloletnim przeżyciem. Autorzy wysuwają hipotezę, że
GBM z długoletnim przeżyciem jest wariantem molekularnym
glejaka występującego u pacjentów żyjących kilka
miesięcy.

Przeczytajcie w całości:
http://neurochirurg.pl/neuroskop/2007nr9/5.pdf