Badacze z Carnegie Mellon University (CMU) uÂżywajÂą fluorescencyjnych nanoczÂąsteczek do obrazowania guzĂłw mĂłzgu podczas biopsji i interwencji chirurgicznych. Nowa technologia jest na razie testowana na gryzoniach.
przedruk z:
http://kopalniawiedzy.pl/guz-glejak-moz … -2782.html

Mo¿e byÌ ona szczególnie pomocna przy precyzyjnym oznaczaniu glejaków, wyj¹tkowo agresywnych i czêsto spotykanych guzów mózgu. Rokowania pacjentów z glejakami s¹ bardzo z³e. Œrednio ¿yj¹ oni mniej ni¿ rok po postawieniu diagnozy. Czêœciowo dlatego, ¿e glejaka jest trudno usun¹Ì.

Neurochirurdzy usuwajÂąc glejaki korzystajÂą z obrazĂłw uzyskanych przed operacjÂą dziĂŞki rezonansowi magnetycznemu (MRI). MĂłzg jednak ma konsystencjĂŞ podobnÂą do galarety i wyciĂŞcie jednego fragmentu powoduje, Âże reszta siĂŞ przesuwa. Na obrazach MRI nie moÂżna wiĂŞc polegaĂŚ. Okazuje siĂŞ, Âże w ponad poÂłowie przypadkĂłw w mĂłzgu pacjenta pozostajÂą czĂŞÂści guza.

Pewnym rozwi¹zaniem jest wykonywanie MRI na bie¿¹co podczas operacji. Jednak sale operacyjne wyposa¿one w rezonans magnetyczny s¹ bardzo drogie, a lekarze musz¹ u¿ywaÌ specjalnych narzêdzi, na które nie oddzia³uje magnes urz¹dzenia.

Chemik Marcel Bruchez z CMU oraz Steven Toms, ordynator oddziaÂłu neurochirurgii w Geisinger Clinic wykorzystali nowatorski sposĂłb precyzyjnego oznaczania glejakĂłw. Stworzyli nanoczÂąsteczki ktĂłre, po pobudzeniu ÂświatÂłem widzialnym, emitujÂą ÂświatÂło podczerwone.

Promienie s¹ wychwytywane przez ma³¹ kamerê i chirurg mo¿e obserwowaÌ je na ekranie. Rdzeù nanocz¹steczek zbudowany jest z kadmu i tellurku, które s¹ otoczone siarczkiem cynku, a ca³oœÌ zamkniêta jest w polimerowej kapsule.

Po wstrzykniĂŞciu do krwioobiegu gryzonia nanoczÂąsteczkami zajĂŞÂły siĂŞ makrofagi - komĂłrki odpornoÂściowe – ktĂłre przetransportowaÂły je do guza. Co waÂżne, nanoczÂąsteczki nie trafiÂły do Âżadnego innego obszaru mĂłzgu, skupiajÂąc siĂŞ tylko w chorej tkance. W ten sposĂłb zostaÂła ona precyzyjnie oznaczona i podczas operacji lekarze bĂŞdÂą na bie¿¹co widzieli jak przesunĂŞÂła siĂŞ chora tkanka po kolejnych naciĂŞciach.

Uczeni pracuj¹ teraz nad odpowiednimi urz¹dzeniami, w które mo¿na wyposa¿yÌ sale operacyjne. Musi siê wœród nich znaleŸÌ kamera na podczerwieù oraz odpowiednie filtry, które wyeliminuj¹ promieniowanie podczerwone z innych Ÿróde³ ni¿ umieszczone w mózgu nanocz¹steczki. Próbuj¹ te¿ skonstruowaÌ wyposa¿on¹ w system optyczny ig³ê do biopsji. Za jej pomoc¹ mo¿na by na bie¿¹co sprawdzaÌ, czy jest jeszcze jakaœ chora tkanka do wyciêcia.

Wenbin Lin, chemik z University of North Carolina zwraca uwagĂŞ, Âże stosowany w nanoczÂąsteczkach kadm jest wysoce toksyczny. Bruchez odpowiada: martwi nas ten kadm, ale nanoczÂąsteczki sÂą tak zbudowane, Âże kadm nie moÂże siĂŞ z nich wydostaĂŚ. Zastosowane polimery nie rozkÂładajÂą siĂŞ bowiem podczas normalnych procesĂłw biologicznych.

Mimo to naukowiec pracuje nad technologiÂą, ktĂłra pozwoli na zmniejszenie liczby koniecznych do zastosowania nanoczÂąsteczek oraz nad zamkniĂŞciem ich w jeszcze bezpieczniejszym „pojemniku”.