Tak wiem, Dorotko.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu śweci
na wieki wieków.

Nie spuszczaj głowy nie roń łez

Jeśli Ktoś odszedł wśród Swoich jest

Tam nasze miejsce i  Tam nasz Cel

Tam sie spotkamy gdziekolwiek to jest

Więc co nam zostało jak dalej zyć???

Jak to bez Niego jak moze tak być???

On został w sercu, a przyjdzie w snach

Kołysząc duszę powie tak...Nie spuszczaj głowy...

pozostajac w zadumie

Wojtek

Dorotko, moje najszczersze wyrazy współczucia... [*]



Zrobiłyście wszystko, co w Waszej mocy... 

Dorota,
Od 1,5 roku, zawsze na powrocie z  trasy serce gna mnie do męża, i mus
żeby mu zapalić 'żywe' światełko. I pologice.......... jutro zapłoną dwa światełka.........

W sobote minęło pół roku od kąd tata odszedł.. chyba nie musze pisać, że jest coraz gorzej.. od miesiąca chodze na terapię a teraz zaczynam brać leki.. Powiem Wam, że ten rok jest po prostu STRASZNY!! Tyle osób już odeszło dotniętych tą parszywą chorobą i nie tylko.. dzisiaj dowiedziałam się od mamy, że jej bardzo dobra kolezanka z pracy wraz z mezem zginęli dzisiaj rano na przejezdzie kolejowym przechodząc przez tory, oboje mięli po 50 lat, osierocili jedynego syna w moim wieku [*] to straszna tragedia.. i najgorsze jest to, że co rusz znowu słysze takie nowiny

[*] [*] [*]

Dorotko!
Dzisiaj jest 20 lipiec. W kościołach całej Polski jedną z wielu intencji była modlitwa za mieszkańców Wrocławia. Gdy to usłyszałem stanęłaś mi Ty przed oczyma z Twoim smutkiem i żałobą po Tacie, oraz tym wielkim ciężarem jaki dla ciebie stanowi każda wzmianka o śmierci.kogoś z otoczenia.
    Dlaczego modliliśmy się dzisiaj  za wrocławian? Dlatego, że patronem Wrocławia jest św. Czesław – dominikanin wrocławski który obronił Twoje miasto od pożogi tatarskiej w 1241 roku , chroniąc wiele niewinnych istot ludzkich przed niechybną śmiercią. Następcą  św. Czesława we wrocławskim  klasztorze dominikańskim jest dzisiaj przeor ojciec Andrzej Konopka. Jego rodzinne gniazdo to wioska w której ja mieszkam. Jego mamusia stara siwiuteńka kobieta, każdego dnia przychodzi do kościoła i modli się za syna kapłana. Po co? Po to by był dobrym kapłanem, wyprasza mu u Boga łaski by był dobrym kaznodzieją (dominikanie to zakon kaznodziejski). By umiał ludziom sensownie pomagać.
    Gdy na początku lipca pojawił się wątek sylvi chciałem jej jakoś pomóc. Miałem wyjątkowe szczęście. Ojciec Andrzej będąc pół dnia u mamy odprawił rozkładową Mszę św w naszym kościele dla około 30 osób i do tego powiedział kazanie.(rzecz raczej niespotykana w dniu roboczym). To kazanie na temat śmierci i umierania było tak powiedziane, jakbym tylko ja był w kościele. Każde jedno słowo trafiało w dziesiątkę. Po Mszy św. zagadnąłem go jeszcze przez moment. To co powiedział pomogło nie tylko mnie, ale sylvi i  niecha 27. 
    Swego czasu pisałaś, a może mi się tylko tak zdawało, że warto by z kimś porozmawiać na temat śmierci. Może on by Ci pomógł.
Jerzy.
Ps Jeśli to co napisałem nie pasuje w tym miejscu proszę o cynk a przeniosę ten tekst w odpowiednie dla niego miejsce.

Dzisiaj w nocy minie rok... od kąd odszedł tatuś..
Przeczytałam trochę moich wypowiedzi na forum z tamtych dni ale chyba niepotrzebnie to zrobiłam bo boli jeszcze bardziej..

Jest mi bardzo ciężko i funkcjonuję tylko dzięki środkom, które ułatwiają chęć do życia.. bo w końcu trzeba dalej jakoś żyć.. Czasami zaglądam co tam u was ale nie potrafie już nic napisać... Dziękuje, że byliście ze mną w tamtych ciężkich chwilach... d.

Ostatnio edytowany przez dorotea (2011-11-28 23:21:12)

" Nie umiera ten,kto trwa w pamięci żywych".... Z  Świętymi obcowanie racz mu dać Panie...
Dorotea, bardzo Ci współczuję ,trzymaj się jakoś ....Patka

Dorotko, bądź dzielna, bardzo Tobie współczuję...
Światełko dla Twojego Tatusia... "Niech odpoczywa w pokoju wiecznym, amen..."

Dorotko, trzymaj się kochana...
Nie jesteś sama...